۱۳۹۲ آذر ۱۳, چهارشنبه

1)زمان هايي است در زندگي مثل موقعي كه بايد راستش را به دكترت بگويي. آن موقع است كه آدم از خودش و از آنچه هست يا بوده خجالت مي كشد و نمي تواند دروغ بگويد, ناديده بگيرد.
2)ديالوگ :
- مي گي فلاني دوس دخترته و مهم نيست اگه خيلي كارها رو باهاش بكني اما ا ديگه  زنته ديگه نمي توني بعضي كارا رو باهاش بكني..

وحشتناك و غم انگيز بود.