گاهی اگر کسی مسئولیت اشتباه های احتمالی خود را می پذیرد و حاضر به تحمل کردن و روبرو شدن با نتایج تصمیم گیری خود است باید او را به حال خود گذاشت. در واقع نکته این است ؛ تا زمانی که کسی که به بلوغ نسبی رسیده است و تصمیم گیری اش تأثیری مهمی در روند زندگی اش نمی گذارد و قابل جبران است و جز خودش به کس دیگری لطمه ای وارد نمی شود و این شخص ، از کسی یا کسانی برای تصمیم گیری های خود راهنمایی و کمک و همراهی نخواسته است و احیانا ً به صورت ذاتی "انسان لج بری" است ، زورکی و از روی لج بری او را نه راهنمایی کنید و نه همراهی و به حال خود بگذارید شاید که او بهتر می داند چه چیز به صلاحش است و چه می خواهد یا اگر نمی داند لااقل هرچه زودتر می فهمد که نمی فهمد ؛ لج بری در مقابل یک لج بر عواقب بدتری دارد تا سازش .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر