من آدم معمولی ای هستم. خنگ نیستم.خیلی از چیزها را سریع و با یک توضیح یاد می گیرم. قدم هم نه خیلی کوتاه است نه خیلی بلند. لازم باشد تلاش هم می کنم،زیاد.
گاهی کنار یکی از دوستان که می ایستم ، قیافه ی من بسیار متشخص ، جدی ، آقا گونه و فهیم است ، درحالی که این دوستم بیشتر شبیه یک جوان منگول گیج و خنگ ، دست و پا چلفتی ، بدون آینده است.
اما،و اما وقتی کسی سابقه ی هر کدام از ما و یا حتی وضعیت فعلی امان را با هم مقایسه کند؛
من کونی هستم پر از گوز و او مغزی است پر از استعداد، دانایی، توانایی، موفقیت،موفقیت و موفقیت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر