۱۳۸۹ تیر ۱۳, یکشنبه

هرکجا روم..به زین جا بُوَد

به هزار راه رو می آورد و هزار سنگ جلوی پایم می اندازد، ده پیچ تاب می دهد به کارم و گره می زند فکرم را، و می گوید..ناراحت نشوی از این کارها، برای این است که قدر جایی که هستی و شرایطی را که داری بدانی.. یکی نیست به او بگوید اخمخ من قدر جا و مکانم را می دانم، بدبختی این است که  کمتر کسی قدر من را می داند!!!!!

۱ نظر:

بهزاد گفت...

من هم بعد یه سال سر رسیدم اخمخ