تلویزیون برای پدر،مادرهای ما مثل کامپیوتر برای ماست. بالا و پایین کردن کانال هایشان مثل وب گردی های ماست.دیدن برنامه های مشترکشان هرچند که برای خودشان هم جالب نباشد مثل ری شِر کردن مطلب های ماست. بحث های برنامه ای شان مثل کامنت گذاری های ماست. تا می رسیم سرگرمی شان را نگیریم. تا می رسیم سرگرمی شان را مسخره نکنیم. بیایید بیشتر همراهی شان کنیم.بیایید کمی مهربانتر باشیم، همین. :)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر