۱۳۹۰ آذر ۱۳, یکشنبه

آش دهن سوز

داشتم خیلی متواضعانه می گفتم که “من عادت دارم چیزهای خاص رو برای خودم گیر بیارم و چیزهایی که دارم تک…” هنوز حرفم تموم نشده بود که دوشی از خنده های سرد روی سرم ریخت، بعد هم زیرم را روشن کردند تا حسابی قُل بزنم؛ آخر سر هم هریک کاسه ای از من سرکشیدند تا تمام شدم.

۱ نظر:

sunlight گفت...

معمولا فک می کنن اگه از کسی تعریف کنی پررو میشه. لاجرم شما آش دهن سوزی نیستی اما تا ته خورده می شی