۱۳۹۲ خرداد ۲۲, چهارشنبه
این چیه؟
برادر تحریمی عزیزم، خواهر تحریمی گلم، مقصدت را اگر نمی پسندم، مرامت را می ستایم. دستت را می بوسم و می دانم که در فرصتی دیگر کنار هم خواهیم بود. شاید روزی تو همراه من به پای صندوق رای بیایی و شاید روزی من یکصدا با تو تحریم را به عنوان کنشی مسوولانه، غیرمنفعاله، و سازماندهی شده تبلیغ کنم. اما امروز، من و تو باید مسیرمان را از پخمگان و خفتگان تفکیک کنیم. چه آن ها که از سرانفعال رای نمی دهند، چه آنان که از روی عادت و ترس و جهل و عافیت طلبی به پای صندوق می روند. باید رسواشان نماییم و به تحرک درآوریم شان، و بدانیم به هرسمت که بروند، ما پیروزیم. مهم این است که به حرکت درآوریمشان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر