سخت

سخت است این روزها. نه بهتر است بگویم خود آدم سخت است ،نه،نه، زندگی سخت است. اصلاً هردو سخت اند و متأسفانه این معادله از آن معادله هایی نیست که سخت در سخت بشود نرم. این خود سخت است. معلوم نیست سختی آدم، زندگی را سخت می کند یا سختی زندگی، آدم را.

چیزهای سخت بالاخره یک روز می شکنند. دقت کردید نگفتم نرم می شوند، می شکنند. البته آن هایی که یک بار برای همیشه سخت نشده اند، نرم می شوند. خب حالا کدام یک یک بار برای همیشه سخت شده اند؟ آیا زندگی یک ماهیت ثابت برای همگان است؟ اگر باشد ، این یعنی زندگی آن قدر نرم است که این همه را در خود جا داده؟ و هرچقدر پرتر شده ، سخت تر هم شده؟ یا اصلا ً بر عکس یک بار برای همیشه آن قدر سخت شده که این آدم های نرم به عنوان مقابله با آن سخت می شوند و باز آن داستان قبلی؟ اگر نرم باشند تأثیری بر سختی زندگی دارند؟ اگر سخت باشند چطور؟ سخت تر شاید.